قراری بسته ام با می فروشان که روز غم بجز ساغر نگیرم
مبادا جز حساب مطرب و می اگر نقشی کشد کلک دبیرم
درین غوغا که کس کس را نپرسد من از پیر مغان منت پذیرم
خوشا آندم کزاستغنای مستی فر اغت باشد از شاه و وزیرم
من آن مرغم که هر شام و سحرگه زبام عرش می اید صفیرم
چو حافظ گنج او در سینه دارم ا گر چه مدعی بیند حقیرم
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی
دوستان